Zo goed als gesetteld!
Door: Haike
Blijf op de hoogte en volg Hoite, Haike, Hotse & Hanna
21 Februari 2013 | Verenigde Staten, Arvada
Daar zijn we weer!
Het is alweer even geleden dat jullie ons eerste berichtje hebben gelezen. Inmiddels zijn we zo goed als gesetteld in ons nieuwe huis. De eerste twee weken zijn echte regelweken geweest. Het lijkt op een complete verhuizing. Je moet overal achteraan en zonder Social Security Number (BSN-nummer) ben je niets. Nadat we dat nummer eindelijk hadden, ze hadden ons per ongeluk op ‘hold’ gezet, konden we bijv. internet aansluiten.
Langzaamaan begint het geestelijk ook allemaal een beetje te bezinken. De hoogte is hier anders (1600 m), het klimaat, de cultuur etc. Ook beginnen we weer een beetje in het ritme te komen.
De tweede week is Haike’s broertje Willem ook nog een paar dagen langs geweest. We hebben het met z’n allen erg gezellig gehad. In Colorado Springs hebben we de Garden of the Gods gezien. Een park met indrukwekkende, rode rotsformaties. Ook zijn we naar Red Rocks in Golden geweest, hier vlakbij. In de, wederom rode rotsen, is een amfitheater gecreëerd waar zomers concerten worden gegeven i.v.m. de fantastische akoestiek. Zelfs de groten der aarde treden hier graag op, zoals U2 en Sting. Het uitzicht is overigens fantastisch. Kijken of we van het zomer zelf iets moois kunnen bijwonen. We hebben ook nog een dagje downtown Denver gedaan. Om te winkelen moet je er niet zijn. Het is echt een uitgaanscentrum met veel restaurantjes, bars, bioscopen en theaters.
Nadat Willem en Trees weer naar Nederland waren vertrokken, kreeg Hotse een dip. Hij had zo’n heimwee. Oma en Jippe (bijnaam van Willem) mochten niet weggaan. Ze moesten hier blijven. Hij zei ook dat hij naar Cas en Siep wilde (vriendjes van Hotse). En toen we een keer op skype zaten met Laura de buurvrouw en hij via de camera ons huis zag, moest hij heel hard huilen. Heel aandoenlijk. Hotse mist zijn ritme. Wellicht doet school hem goed.
Het weer is hier heel wisselvallig, maar bijna altijd zonnig (minimaal 250 zonnedagen per jaar). Vandaag (woensdag) hebben we weer sneeuw gehad. In twee uur tijd ligt er dan ook 10-15 cm. Maar morgen kan het zomaar weer weg zijn, omdat de zon hier zo krachtig is. Zonder wind kun je dan ook al snel in je T-shirtje buiten lopen.
Afgelopen weekend zijn we met de kindjes naar het Childrens Museum of Denver geweest. Een heel leuk interactief museum. Hotse en Hanna verkleed als brandweerman, verven, winkeltje spelen in een kindersupermarkt, papieren vliegtuigjes schieten en met plastic ballen in de weer in allerlei buizen en radertjes. Daar gaan we denk ik wel vaker naar toe.
Hotse is vandaag voor het eerst naar school geweest. Hij kon niet wachten. Hij had zoveel zin om weer met andere kinderen te spelen. Ik heb hem vanochtend afgezet en hij had totaal geen moeite om ‘achter gelaten’ te worden. Toen ik hem om vier uur kwam halen, maakte hij geen aanstalte om mee te gaan. Een goed teken. Uiteraard spreekt hij nog geen Engels, maar alles was erg goed gegaan. En zoals Hotse af en toe een spraakwaterval kan hebben, waar alleen z’n moeder 70% van kan ontcijferen, zo heeft hij daar ook gezellig gekletst. Een Amerikaans jongetje had tegen de juf gezegd: Wow, he speaks Spanish fluently. Ha ha. Ja, dat kunnen we ons voorstellen. Hij gaat naar de Sonshine Center dat hoort bij de Faith Bible Chapel. Wat het helemaal precies inhoud weet ik niet, aangezien je hier heel veel stromingen hebt, waarbij de grondslag hetzelfde is. Zo hebben ze de bijbel als handleiding voor het leven, maar sommige verhalen kunnen en mogen ook ter discussie worden gesteld. Kinderen worden hier niet gedoopt, maar er is wel een dedication (toewijding), samen met de ouders. Mijns inziens een redelijk vrije vorm van protestantisme. Voor de echte kenners en geïnteresseerden hier de link: http://www.fbci.org/about-faith-bible-chapel/what-we-believe (Een duidelijke uitleg in het Nederlands is welkom).
Hanna gaat morgen, voor twee ochtenden in de week, naar onze achterbuurvrouw, Becky. Zij is een gastouder en we vallen dus met onze neus in de boter, dat ze zo dichtbij woont. De meeste kinderen die ze heeft hebben de leeftijd van Hanna. Ik denk dat ze het daar erg naar haar zin zal hebben. Ook omdat ze twee honden hebben.
Het is wel bijzonder hoeveel formulieren je moet invullen wil je een kind aanmelden bij een school of bij een gastouder. Onvoorstelbaar. Op elke nieuwe pagina moet je wederom de naam en geboortedatum van je kind vermelden. Er moet zelfs een formulier ondertekent worden of je het goed vindt dat je kind met zonnebrandcrème wordt ingesmeerd. Dat heet dan ook: the sunscreen form. Tevens moet elk kind ieder jaar door een dokter worden onderzocht of hij/zij gezond is. Drie formulieren zijn nodig voor in gevallen van nood. Een formulier wie je kind mag ophalen en wie beslist niet. Kortom een pak van zo’n 20 pagina’s. Je zult maar een gezin hebben met 10 kinderen. Daar ben je dan mooi klaar mee. En als klap op de vuurpijl kunnen deze gegevens niet meegenomen worden naar het volgende jaar en mag je de hele bende weer opnieuw invullen. Tja, wat dat betreft kan hier de efficiëntie nog wel iets beter.
De fiets krijgt hier een rustig jaartje denk ik. Niet alleen de afstanden zijn groot, het is hier ook erg heuvelachtig. Je ziet hier wel mountainbikers en wielrenners, maar een moederfiets is nieuw hier. Uiteraard heb ik heel moedig een poging gewaagd om naar een indoor speeltuin te fietsen met de kinderen voor- en achterop. Kwam ik onderweg een hardloper tegen die zijn duim opstak en een grote grijns op z’n gezicht had. Met m’n tong op m’n enkels de berg op gefietst in versnelling 1, (hij kon niet lager) en Hanna voorop maar schreeuwen: Hat, hat, hat (vertaling: hard). Maar we hebben het gered en van een heuvel af is natuurlijk wel erg leuk.
Hoite is afgelopen dinsdag voor het eerst begonnen. ’s Maandags was het namelijk Presidents Day. Zoiets als Koninginnedag in Nederland, maar dan zonder festiviteiten. Alle overheidsinstellingen zijn gesloten, vandaar Hoite’s vrije dag, en alle winkels hebben dan ‘sale’. Hoite heeft heel luxe zijn eigen kantoor en de eerste data van werkbezoeken in Amerika zijn al gepland. In een andere mail zal Hoite wel wat meer over zijn werk vertellen. Eerst maar even een begin maken.
Till next time!
Hoite, Haike, Hotse & Hanna
Het is alweer even geleden dat jullie ons eerste berichtje hebben gelezen. Inmiddels zijn we zo goed als gesetteld in ons nieuwe huis. De eerste twee weken zijn echte regelweken geweest. Het lijkt op een complete verhuizing. Je moet overal achteraan en zonder Social Security Number (BSN-nummer) ben je niets. Nadat we dat nummer eindelijk hadden, ze hadden ons per ongeluk op ‘hold’ gezet, konden we bijv. internet aansluiten.
Langzaamaan begint het geestelijk ook allemaal een beetje te bezinken. De hoogte is hier anders (1600 m), het klimaat, de cultuur etc. Ook beginnen we weer een beetje in het ritme te komen.
De tweede week is Haike’s broertje Willem ook nog een paar dagen langs geweest. We hebben het met z’n allen erg gezellig gehad. In Colorado Springs hebben we de Garden of the Gods gezien. Een park met indrukwekkende, rode rotsformaties. Ook zijn we naar Red Rocks in Golden geweest, hier vlakbij. In de, wederom rode rotsen, is een amfitheater gecreëerd waar zomers concerten worden gegeven i.v.m. de fantastische akoestiek. Zelfs de groten der aarde treden hier graag op, zoals U2 en Sting. Het uitzicht is overigens fantastisch. Kijken of we van het zomer zelf iets moois kunnen bijwonen. We hebben ook nog een dagje downtown Denver gedaan. Om te winkelen moet je er niet zijn. Het is echt een uitgaanscentrum met veel restaurantjes, bars, bioscopen en theaters.
Nadat Willem en Trees weer naar Nederland waren vertrokken, kreeg Hotse een dip. Hij had zo’n heimwee. Oma en Jippe (bijnaam van Willem) mochten niet weggaan. Ze moesten hier blijven. Hij zei ook dat hij naar Cas en Siep wilde (vriendjes van Hotse). En toen we een keer op skype zaten met Laura de buurvrouw en hij via de camera ons huis zag, moest hij heel hard huilen. Heel aandoenlijk. Hotse mist zijn ritme. Wellicht doet school hem goed.
Het weer is hier heel wisselvallig, maar bijna altijd zonnig (minimaal 250 zonnedagen per jaar). Vandaag (woensdag) hebben we weer sneeuw gehad. In twee uur tijd ligt er dan ook 10-15 cm. Maar morgen kan het zomaar weer weg zijn, omdat de zon hier zo krachtig is. Zonder wind kun je dan ook al snel in je T-shirtje buiten lopen.
Afgelopen weekend zijn we met de kindjes naar het Childrens Museum of Denver geweest. Een heel leuk interactief museum. Hotse en Hanna verkleed als brandweerman, verven, winkeltje spelen in een kindersupermarkt, papieren vliegtuigjes schieten en met plastic ballen in de weer in allerlei buizen en radertjes. Daar gaan we denk ik wel vaker naar toe.
Hotse is vandaag voor het eerst naar school geweest. Hij kon niet wachten. Hij had zoveel zin om weer met andere kinderen te spelen. Ik heb hem vanochtend afgezet en hij had totaal geen moeite om ‘achter gelaten’ te worden. Toen ik hem om vier uur kwam halen, maakte hij geen aanstalte om mee te gaan. Een goed teken. Uiteraard spreekt hij nog geen Engels, maar alles was erg goed gegaan. En zoals Hotse af en toe een spraakwaterval kan hebben, waar alleen z’n moeder 70% van kan ontcijferen, zo heeft hij daar ook gezellig gekletst. Een Amerikaans jongetje had tegen de juf gezegd: Wow, he speaks Spanish fluently. Ha ha. Ja, dat kunnen we ons voorstellen. Hij gaat naar de Sonshine Center dat hoort bij de Faith Bible Chapel. Wat het helemaal precies inhoud weet ik niet, aangezien je hier heel veel stromingen hebt, waarbij de grondslag hetzelfde is. Zo hebben ze de bijbel als handleiding voor het leven, maar sommige verhalen kunnen en mogen ook ter discussie worden gesteld. Kinderen worden hier niet gedoopt, maar er is wel een dedication (toewijding), samen met de ouders. Mijns inziens een redelijk vrije vorm van protestantisme. Voor de echte kenners en geïnteresseerden hier de link: http://www.fbci.org/about-faith-bible-chapel/what-we-believe (Een duidelijke uitleg in het Nederlands is welkom).
Hanna gaat morgen, voor twee ochtenden in de week, naar onze achterbuurvrouw, Becky. Zij is een gastouder en we vallen dus met onze neus in de boter, dat ze zo dichtbij woont. De meeste kinderen die ze heeft hebben de leeftijd van Hanna. Ik denk dat ze het daar erg naar haar zin zal hebben. Ook omdat ze twee honden hebben.
Het is wel bijzonder hoeveel formulieren je moet invullen wil je een kind aanmelden bij een school of bij een gastouder. Onvoorstelbaar. Op elke nieuwe pagina moet je wederom de naam en geboortedatum van je kind vermelden. Er moet zelfs een formulier ondertekent worden of je het goed vindt dat je kind met zonnebrandcrème wordt ingesmeerd. Dat heet dan ook: the sunscreen form. Tevens moet elk kind ieder jaar door een dokter worden onderzocht of hij/zij gezond is. Drie formulieren zijn nodig voor in gevallen van nood. Een formulier wie je kind mag ophalen en wie beslist niet. Kortom een pak van zo’n 20 pagina’s. Je zult maar een gezin hebben met 10 kinderen. Daar ben je dan mooi klaar mee. En als klap op de vuurpijl kunnen deze gegevens niet meegenomen worden naar het volgende jaar en mag je de hele bende weer opnieuw invullen. Tja, wat dat betreft kan hier de efficiëntie nog wel iets beter.
De fiets krijgt hier een rustig jaartje denk ik. Niet alleen de afstanden zijn groot, het is hier ook erg heuvelachtig. Je ziet hier wel mountainbikers en wielrenners, maar een moederfiets is nieuw hier. Uiteraard heb ik heel moedig een poging gewaagd om naar een indoor speeltuin te fietsen met de kinderen voor- en achterop. Kwam ik onderweg een hardloper tegen die zijn duim opstak en een grote grijns op z’n gezicht had. Met m’n tong op m’n enkels de berg op gefietst in versnelling 1, (hij kon niet lager) en Hanna voorop maar schreeuwen: Hat, hat, hat (vertaling: hard). Maar we hebben het gered en van een heuvel af is natuurlijk wel erg leuk.
Hoite is afgelopen dinsdag voor het eerst begonnen. ’s Maandags was het namelijk Presidents Day. Zoiets als Koninginnedag in Nederland, maar dan zonder festiviteiten. Alle overheidsinstellingen zijn gesloten, vandaar Hoite’s vrije dag, en alle winkels hebben dan ‘sale’. Hoite heeft heel luxe zijn eigen kantoor en de eerste data van werkbezoeken in Amerika zijn al gepland. In een andere mail zal Hoite wel wat meer over zijn werk vertellen. Eerst maar even een begin maken.
Till next time!
Hoite, Haike, Hotse & Hanna
-
21 Februari 2013 - 07:56
Enno En Yolanda:
leuk om te horen hoe het met jullie gaat, we zijn erg benieuwd en hebben de reis geboekt!
-
21 Februari 2013 - 09:39
Greet Breugem:
Dank voor dit nieuwe verhaal, ik kan me de heimwee van Hotze zó voorstellen, hopelijk slijt dat snel! Hier koud en nog kaal, wel al sneeuwvlokken. Zwembad ligt bijna plat, geen gezicht. Even op kraambezoek geweest bij de Slabbekoorntjes vanwege de geboorte van Sara. Prachtig nieuw mensje, weer een nieuw klein wonder. Hoite, veel plezier in je werk , Haike, sterkte met al die papieren en regels , lieve groet van het pleintje, Greet Breugem. -
21 Februari 2013 - 10:16
Klaas:
Het is zo goed geschreven, dat je er bij bent. En je Hotse mee kunt voelen. Kinderen passen zich gelukkig meestal goed aan. Die kerk zal ik nog eens uit nieuwsgierigheid gaan kijken. Ik moet nu aan mijn werk: preek schrijven etc. Vanavond culturele avond, interview met een vriend die een boek schreef over zijn vader in de Koreaanse oorlog.
het is hier vurig koud, het vriest en persoonlijk ben ik dat ge-winter echt zat. Warmte, zon, lente, voorjaarsbloemen!
liefs
Klaas -
21 Februari 2013 - 11:33
H.terpstra:
hallo lieden,
Leuk het verslag met foto,s
Het is hier nog geen tuinweer, maar afgelopen week heb ik wat randverschijnselen
bijgewerkt.
en als de lente komt dan zie ik wel wat er ???? boven komt en dan
ga ik hopelijk weer tuinieren
groeten hedzer en Wimmy -
21 Februari 2013 - 13:00
Jeroen En Augusta:
Het is alsof je tegenover me staat te vertellen haike. zo'n levendig verslag. erg leuk om te lezen hoe het jullie nu na de eerste weken vergaat. Ik herken wat je schrijft van hotse's heimwee en wennen- manuel was zelfde leeftijd toen wij naar nederland verhuisde en had het toen ook even moeilijk. maar hij vind zijn plekje vast want temidden van alle veranderingen zijn jullie zijn thuis en dat blijft vertrouwd en veilig. lieve groet van ons alle 6 -
21 Februari 2013 - 13:39
Leonie:
Wat een mooi verslag. Kan me er helemaal een voorstelling van maken. Wat een ander leven!
Veel plezier voor Hotse op school (als jullie weer terugkomen spreekt hij vloeiend engels) en Hanna bij de opvang. Wat ga jij ondernemen Haike?
Hoite succes in je nieuwe baan.
Liefs N, L, T en T -
21 Februari 2013 - 19:15
Maria:
Lieve familie,
wat leuk om jullie belevenissen te lezen en wat staan de kindjes weer mooi op de foto.
Geniet ervan want een jaar is zo om, een dikke kus voor de kindjes , liefs, Maria. -
22 Februari 2013 - 19:43
Ank Kolhoff:
wij zijn net terug van onze ski-vakantie( alle botten nog heel) en lezen jullie verslag. Wat een leuk huis en wat geweldig dat jullie al zo goed als alles hebben ingericht. En dan die foto's spreken boekdelen.
Ik denk dat Hotse en Hanna volgend jaar niet weer terug naar Nederland willen. Ze zullen zeker het engels in no time leren en dan zijn vriendjes en vriendinnen ook wat "dichterbij".
Hoite veel sukses in je nieuwe werkomgeving en ga jij nog iets ondernemen Haike?
Groetjes en liefs van Krijn en Ank
-
23 Februari 2013 - 08:52
Laura:
Hoi Hoi,
Leuk verslag hoor , zijn we weer helemaal bijgepraat.
De Red Rocks waar jullie zijn geweest zijn echt prachtig, wat een bijzondere vormen he. Fijn dat de kinderen lekker in hun vel zitten. Heeft Hanna het ook leuk gehad bij de eerste keer dat ze naar de opvang ging.
Hoite ook tevreden nu zijn eerste week er op zit.
Hier is de rust weer gekeerd en nu maar hopen dat dat zo blijft. We houden contact. -
25 Februari 2013 - 14:03
Wouter Zomer:
Hoi Hoite, familie Detmar,
Veel plezier in Denver! Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Hartelijke groet,
Wouter Zomer -
05 Maart 2013 - 21:54
Muis:
Lieve familie, wat gaaf dat jullie het zo naar jullie zin hebben en wat een mooie foto`s.
Veel, heel veel plezier en geniet want het jaar is zo maar om.
N-joy en till next time :)
Kus Muisx -
06 Maart 2013 - 23:21
Muis:
Jullie kaart lag vanmorgen al op de mat! Ik maak hem vrijdag open....Leuk, lief en attent.
Ben benieuwd, jullie horen van me! x Muis -
07 Maart 2013 - 22:17
Elske & Co:
Hi guys!
Wat goed te lezen dat jullie je leventje al druk aan het vormgeven zijn. Kost wel even tijd, lijkt me. take it easy, zou ik zeggen ... of kennen ze dat niet in Amerika?
Ben alweer benieuwd naar het volgende verhaal!
liefs, elske
-
14 Maart 2013 - 19:38
Muis:
Hi there, everything okay? Nog bedankt voor jullie verjaardagskaart, deze was ruim op tijd ;)
Zelfs je moeder kon niet geloven dat ik deze echt pas op mijn verjaardag heb geopend!
Hier alles goed, maart roert zijn staart, zelfs nu nog sneeuw en temperaturen beneden het vriespunt. Heerlijk, wat mij betreft. Heb een weekje vrij en maak elke dag met Hummie een hele grote wandeling, goed voor zijn en mijn lijn.
Het schaatsseizoen loopt ten einde dus misschien zaterdag en die week daarop in Thialf voor Max nog een mooie rit voor de boeg. Saar houdt op met paardrijden en gaat zich deze zomer ook helemaal op het schaatsen storten. Dat zal skeeleren zijn voor haar. Een goede training om aankomend schaatseizoen mee van start te gaan.
Gisteren bij mammam geweest, voelde best raar in de wetenschap te zijn dat dat de laatste keer zou zijn om haar aan de Almelosestraat te zien.
Hopenlijk heeft ze het heel erg naar haar zin in Tubergen.
Heel veel plezier en tot horens, tut Muisje x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
