Zon, sneeuw, zon, sneeuw, het houdt niet op
Door: Haike
Blijf op de hoogte en volg Hoite, Haike, Hotse & Hanna
16 April 2013 | Verenigde Staten, Arvada
Het weer is nogal wisselvallig hier. Zo was het op maandag 8 april nog 17 graden en op dinsdag was het -10 met 30cm sneeuw. Na 2-3 dagen is de sneeuw overigens ook weer weg door de krachtige zon, maar toch. Skipakken en snowboots voor de kinderen weer uit de kast. Vandaag en morgen (15-16 april) krijgen we nog meer sneeuw dan vorige week. Ze praten al over een record. Hoewel wij de sneeuw wel een keer beu zijn, is deze witte deken hier hard nodig. Er heerst nu al een grote droogte. Twee weken geleden hebben wij een brief van de gemeente Arvada gekregen, dat we maar twee keer in de week de tuin mogen sproeien. Wij (even huisnummer) mogen op dinsdag en vrijdag de kraan aanzetten, maar niet tussen 10.00 en 18.00 uur ’s avonds. Wil je je auto wassen, zet deze dan op het gras, zodat er niet onnodig water verspild wordt. Daarnaast is er nog een hele rits met water-bespaartips. Maar goed, vooralsnog zitten wij in een dik pak sneeuw en hopen we dat de maand mei ons zal verlossen van het witte goedje.
Op dinsdag 26 maart ben ik bij een MOPS- bijeenkomst geweest (Mothers of Preschoolers). Dit wordt (uiteraard) georganiseerd door een kerkgemeenschap. Dit keer de Arvada Covenant Church. Het gaat om twee ochtenden in de maand waar moeders van nog niet schoolgaande kinderen bij elkaar komen voor sociale contacten,(bijbel)lezingen en gezelligheid. Ik ben nog maar 1 keer geweest en toen was het gezellig kletsen, omdat de activiteit was uitgevallen (dekens haken/breien voor kinderen die gered zijn van misbruik). Volgende week wordt de tweede keer en ik ben heel erg benieuwd of dit voor het nieuwe seizoen in september voor herhaling vatbaar is. Er schijnen wel meer dan 60 vrouwen bij elkaar te komen. Na zo’n lezing worden er discussies verwacht (per tafel van 8 vrouwen) en komen ook het opvoeden en tips en trucs daarvan aan bod. We zullen zien. De kinderen worden in die 2,5 uur opgevangen zoals op een crèche. Wel heel netjes.
Op 1e paasdag (hier kennen ze geen 2e) hebben wij prachtig weer gehad. Het was maar liefst 23 graden. Hanna had een paasjurkje gekregen, heel schattig. Ik was ’s ochtends met de kindjes gaan wandelen, zodat Hoite paaseieren kon verstoppen in de tuin. Hier hebben ze plastic eieren, waarin je chocolade-eitjes, snoep, geld etc. in kunt stoppen. Met allebei een mandje in de hand gingen ze aan de slag. Hotse was nog zo leep om de eieren uit Hanna’s mandje te halen en die over te hevelen naar zijn eigen mand. En Hanna maar zoeken. Nadat ze alle eieren hadden gevonden mochten ze die open maken en hun veroveringen in een grote bak doen. Het was erg geslaagd.
Hotse is op 3 april nog op de foto gezet door een schoolfotograaf. Dit wilden we wel een keer meemaken. Erg zoet is het hier. Met allemaal nepbloemen als entourage en met echte konijntjes hoopt de fotograaf op een super smile. Meisjes komen in hun mooiste prinsessenjurkjes en hun tule en roeseltjes worden netjes gedrapeerd door de fotograaf. Heel grappig, maar elk Amerikaans kind heeft een fotolach. En zodra de camera heeft geknipt verdwijnt deze ook weer. Toen Hotse moest vroeg de fotograaf of zijn haar nog gekamd moest worden, want het was niet naar Amerikaanse maatstaven gestyled. Toen ik nee zei, omdat hij er altijd zo uit ziet, werd er dan ook vreemd gekeken. Foto’s volgen nog.
Nog een aantal dingen die hier opvallen t.o.v. Nederland. Amerikanen zijn super galant op de weg wat betreft voetgangers. Zelfs de Duitsers, die al zo keurig zijn, kunnen hier nog wat van leren (en wij Nederlanders helemaal). Maar zodra het op invoegen aankomt op de snelweg, dan zijn het grote hufters. Van ritsen hebben ze nog nooit gehoord en iemand ertussen laten, zodat die op tijd bij de afslag kan zijn al helemaal niet. Ook schieten ze hier zonder te kijken van de ene naar de andere baan en dat is soms best lastig met 4 banen. Dat iemand anders voor jou op de rem moet is heel gewoon hier. Ook zijn mensen hier erg rigoureus op de tweebaansweg. Als ze vermoeden dat ze een afslag hebben gemist gaan ze zonder in hun spiegel te kijken gewoon een noodstop maken, zodat ze op de weg kunnen keren. (Ja, echt waar). Even doorrijden naar haven en dan draaien dat vinden ze kennelijk lastig.
Wat Amerika echt beter heeft geregeld dan Nederland zijn de toiletten in elke supermarkt, winkel of winkelcentrum. Je hoeft nergens te zoeken en met kleine kinderen die zindelijk aan het worden zijn is dat ideaal. Dat is bijvoorbeeld bij de AH in Zwolle wel anders. Dan moet er verplicht een medewerker meelopen naar de toiletten van de werknemers.
Collectanten zoals in Nederland zie je hier niet. Bij de kassa van wat voor onderneming ook, wordt er regelmatig gevraagd of ze het bedrag mogen afronden naar boven voor een goed doel. Dit is hun manier van collecteren. Elke winkel heeft een ander goed doel.
Waar de Amerikanen erg goed in zijn, is het organiseren van benefiet evenementen. Bijvoorbeeld op Hanna’s school. Haar school kan wat extra geld goed gebruiken voor muzieklessen, gastsprekers voor speciale bijeenkomsten en nog een aantal zaken. Afgelopen weekend hebben ze een 2e hands uitverkoop gehouden van kinderkleding, speelgoed, buggy’s etc. Iedereen die bij de kerk betrokken is werd gevraagd of hij/zij bovengenoemde zaken wilden doneren. Dit alles wordt uiteraard door vrijwilligers opgezet. De opbrengst was $3.400,- Ze hadden goed gedraaid. Ook worden er regelmatig veilingen gehouden met gedoneerde of zelfgemaakte spullen. Ook taarten, cakejes en ander lekkers wordt te koop aangeboden voor extra geld.
En als laatste het vlaggetje op de brievenbus. Zoals wij uit films kennen, zet de postbode het vlaggetje omhoog als hij post in de brievenbus heeft gelegd. Niet dus. Brievenbussen op de straathoek zijn hier bijna niet te vinden en mijn vraag aan de buurvrouw was dan ook, waar moet ik met mijn post naar toe. Je legt dus jouw post in je eigen brievenbus en zet dan het vlaggetje omhoog. De postbode die elke dag langskomt ziet dat jij uitgaande post hebt en neemt dan jouw brieven mee en zorgt dat het verder verwerkt wordt. Niet een efficiënt systeem, maar zo houden ze de mensen aan het werk hier. Hetzelfde geldt voor de inpakkers in de supermarkten. Niet nodig, maar het zorgt wel voor werkgelegenheid.
Op zaterdag 6 april zijn we naar Fort Collins geweest. Een stad op 75 minuten rijden ten noorden van Denver. Hier hebben we eindelijk een kinderboerderij gevonden. Hotse en Hanna mochten allebei nog op het paard. Hotse vond het prachtig en Hanna wilde er na 1 rondje al vanaf. Daarna hebben de kindjes lekker in een park gespeeld en hebben we daar gepicknickt.
Afgelopen weekend, 13 april, zijn we naar Cañon City gereden. 2,5 Uur ten zuiden van Denver. Denver is droog, maar deze omgeving spande de kroon. Alleen in het park was het gras groen, de rest was geel. Zelfs riviertjes zijn opgedroogd.
We hebben hier een hele leuke treinreis gemaakt met de Royal Gorge. Deze ging dwars door de bergen en langs de Arkansas River. Drie treinwagons waren open (zonder dak) en je kon dus buiten naar al het moois kijken. Gelukkig was er een zonnetje, dus zelfs zonder jas was het lekker. Tussen 1908 en 1910 moesten gedetineerden (er zijn daar maar liefst 5 gevangenissen!) een waterpijplijn aanleggen op de route die we gereden hebben. Deze is uiteraard niet meer in tact, maar het was wel een indrukwekkend gezicht om deze pijplijn van hout! te zien. Dat moeten echt barre tijden zijn geweest. Hotse heeft genoten die dag.
Hotse heeft het erg naar z’n zin op school en zijn heimwee lijkt eindelijk over te zijn. Zonder dat hij boos en verdrietig wordt kan hij nu rustig over zijn vriendjes in Nederland praten. Hotse en Hanna spelen ook veel met de buurkinderen. Echt heel leuk. Lydia is bijna 6 en heeft hetzelfde karakter als Hotse. Allebei koppig. Af en toe zorgt dat voor wat wrijving, maar dat is wel goed. Hebben ze tenminste een gelijkwaardige tegenstander. Samantha is 11 en een engeltje. Hotse vliegt haar ook altijd om de hals als hij haar ziet. Een heel wijs en verstandig kind met een hart van goud. Ook Hanna is dol op haar. Hun broertje Nathaniel van 9 noemt Hotse altijd: ‘die jongen’, omdat hij zijn naam niet kan uitspreken. Heel grappig. Hij speelt samen met Hotse met het skateboard en op de fiets. Daar hebben we het dus wel mee getroffen. Ook hun ouders zijn leuk en daar drinken we geregeld een wijntje mee.
A.s. zaterdag komt Hoite voor ruim een week naar Nederland. De Amerika-Nederland uitwisseling blijft gewoon doorgaan en dit keer moeten de Amerikanen naar Zwolle of all places. Een thuiswedstrijd dus.
Liefs uit Arvada!
Hoite, Haike, Hotse & Hanna
Op dinsdag 26 maart ben ik bij een MOPS- bijeenkomst geweest (Mothers of Preschoolers). Dit wordt (uiteraard) georganiseerd door een kerkgemeenschap. Dit keer de Arvada Covenant Church. Het gaat om twee ochtenden in de maand waar moeders van nog niet schoolgaande kinderen bij elkaar komen voor sociale contacten,(bijbel)lezingen en gezelligheid. Ik ben nog maar 1 keer geweest en toen was het gezellig kletsen, omdat de activiteit was uitgevallen (dekens haken/breien voor kinderen die gered zijn van misbruik). Volgende week wordt de tweede keer en ik ben heel erg benieuwd of dit voor het nieuwe seizoen in september voor herhaling vatbaar is. Er schijnen wel meer dan 60 vrouwen bij elkaar te komen. Na zo’n lezing worden er discussies verwacht (per tafel van 8 vrouwen) en komen ook het opvoeden en tips en trucs daarvan aan bod. We zullen zien. De kinderen worden in die 2,5 uur opgevangen zoals op een crèche. Wel heel netjes.
Op 1e paasdag (hier kennen ze geen 2e) hebben wij prachtig weer gehad. Het was maar liefst 23 graden. Hanna had een paasjurkje gekregen, heel schattig. Ik was ’s ochtends met de kindjes gaan wandelen, zodat Hoite paaseieren kon verstoppen in de tuin. Hier hebben ze plastic eieren, waarin je chocolade-eitjes, snoep, geld etc. in kunt stoppen. Met allebei een mandje in de hand gingen ze aan de slag. Hotse was nog zo leep om de eieren uit Hanna’s mandje te halen en die over te hevelen naar zijn eigen mand. En Hanna maar zoeken. Nadat ze alle eieren hadden gevonden mochten ze die open maken en hun veroveringen in een grote bak doen. Het was erg geslaagd.
Hotse is op 3 april nog op de foto gezet door een schoolfotograaf. Dit wilden we wel een keer meemaken. Erg zoet is het hier. Met allemaal nepbloemen als entourage en met echte konijntjes hoopt de fotograaf op een super smile. Meisjes komen in hun mooiste prinsessenjurkjes en hun tule en roeseltjes worden netjes gedrapeerd door de fotograaf. Heel grappig, maar elk Amerikaans kind heeft een fotolach. En zodra de camera heeft geknipt verdwijnt deze ook weer. Toen Hotse moest vroeg de fotograaf of zijn haar nog gekamd moest worden, want het was niet naar Amerikaanse maatstaven gestyled. Toen ik nee zei, omdat hij er altijd zo uit ziet, werd er dan ook vreemd gekeken. Foto’s volgen nog.
Nog een aantal dingen die hier opvallen t.o.v. Nederland. Amerikanen zijn super galant op de weg wat betreft voetgangers. Zelfs de Duitsers, die al zo keurig zijn, kunnen hier nog wat van leren (en wij Nederlanders helemaal). Maar zodra het op invoegen aankomt op de snelweg, dan zijn het grote hufters. Van ritsen hebben ze nog nooit gehoord en iemand ertussen laten, zodat die op tijd bij de afslag kan zijn al helemaal niet. Ook schieten ze hier zonder te kijken van de ene naar de andere baan en dat is soms best lastig met 4 banen. Dat iemand anders voor jou op de rem moet is heel gewoon hier. Ook zijn mensen hier erg rigoureus op de tweebaansweg. Als ze vermoeden dat ze een afslag hebben gemist gaan ze zonder in hun spiegel te kijken gewoon een noodstop maken, zodat ze op de weg kunnen keren. (Ja, echt waar). Even doorrijden naar haven en dan draaien dat vinden ze kennelijk lastig.
Wat Amerika echt beter heeft geregeld dan Nederland zijn de toiletten in elke supermarkt, winkel of winkelcentrum. Je hoeft nergens te zoeken en met kleine kinderen die zindelijk aan het worden zijn is dat ideaal. Dat is bijvoorbeeld bij de AH in Zwolle wel anders. Dan moet er verplicht een medewerker meelopen naar de toiletten van de werknemers.
Collectanten zoals in Nederland zie je hier niet. Bij de kassa van wat voor onderneming ook, wordt er regelmatig gevraagd of ze het bedrag mogen afronden naar boven voor een goed doel. Dit is hun manier van collecteren. Elke winkel heeft een ander goed doel.
Waar de Amerikanen erg goed in zijn, is het organiseren van benefiet evenementen. Bijvoorbeeld op Hanna’s school. Haar school kan wat extra geld goed gebruiken voor muzieklessen, gastsprekers voor speciale bijeenkomsten en nog een aantal zaken. Afgelopen weekend hebben ze een 2e hands uitverkoop gehouden van kinderkleding, speelgoed, buggy’s etc. Iedereen die bij de kerk betrokken is werd gevraagd of hij/zij bovengenoemde zaken wilden doneren. Dit alles wordt uiteraard door vrijwilligers opgezet. De opbrengst was $3.400,- Ze hadden goed gedraaid. Ook worden er regelmatig veilingen gehouden met gedoneerde of zelfgemaakte spullen. Ook taarten, cakejes en ander lekkers wordt te koop aangeboden voor extra geld.
En als laatste het vlaggetje op de brievenbus. Zoals wij uit films kennen, zet de postbode het vlaggetje omhoog als hij post in de brievenbus heeft gelegd. Niet dus. Brievenbussen op de straathoek zijn hier bijna niet te vinden en mijn vraag aan de buurvrouw was dan ook, waar moet ik met mijn post naar toe. Je legt dus jouw post in je eigen brievenbus en zet dan het vlaggetje omhoog. De postbode die elke dag langskomt ziet dat jij uitgaande post hebt en neemt dan jouw brieven mee en zorgt dat het verder verwerkt wordt. Niet een efficiënt systeem, maar zo houden ze de mensen aan het werk hier. Hetzelfde geldt voor de inpakkers in de supermarkten. Niet nodig, maar het zorgt wel voor werkgelegenheid.
Op zaterdag 6 april zijn we naar Fort Collins geweest. Een stad op 75 minuten rijden ten noorden van Denver. Hier hebben we eindelijk een kinderboerderij gevonden. Hotse en Hanna mochten allebei nog op het paard. Hotse vond het prachtig en Hanna wilde er na 1 rondje al vanaf. Daarna hebben de kindjes lekker in een park gespeeld en hebben we daar gepicknickt.
Afgelopen weekend, 13 april, zijn we naar Cañon City gereden. 2,5 Uur ten zuiden van Denver. Denver is droog, maar deze omgeving spande de kroon. Alleen in het park was het gras groen, de rest was geel. Zelfs riviertjes zijn opgedroogd.
We hebben hier een hele leuke treinreis gemaakt met de Royal Gorge. Deze ging dwars door de bergen en langs de Arkansas River. Drie treinwagons waren open (zonder dak) en je kon dus buiten naar al het moois kijken. Gelukkig was er een zonnetje, dus zelfs zonder jas was het lekker. Tussen 1908 en 1910 moesten gedetineerden (er zijn daar maar liefst 5 gevangenissen!) een waterpijplijn aanleggen op de route die we gereden hebben. Deze is uiteraard niet meer in tact, maar het was wel een indrukwekkend gezicht om deze pijplijn van hout! te zien. Dat moeten echt barre tijden zijn geweest. Hotse heeft genoten die dag.
Hotse heeft het erg naar z’n zin op school en zijn heimwee lijkt eindelijk over te zijn. Zonder dat hij boos en verdrietig wordt kan hij nu rustig over zijn vriendjes in Nederland praten. Hotse en Hanna spelen ook veel met de buurkinderen. Echt heel leuk. Lydia is bijna 6 en heeft hetzelfde karakter als Hotse. Allebei koppig. Af en toe zorgt dat voor wat wrijving, maar dat is wel goed. Hebben ze tenminste een gelijkwaardige tegenstander. Samantha is 11 en een engeltje. Hotse vliegt haar ook altijd om de hals als hij haar ziet. Een heel wijs en verstandig kind met een hart van goud. Ook Hanna is dol op haar. Hun broertje Nathaniel van 9 noemt Hotse altijd: ‘die jongen’, omdat hij zijn naam niet kan uitspreken. Heel grappig. Hij speelt samen met Hotse met het skateboard en op de fiets. Daar hebben we het dus wel mee getroffen. Ook hun ouders zijn leuk en daar drinken we geregeld een wijntje mee.
A.s. zaterdag komt Hoite voor ruim een week naar Nederland. De Amerika-Nederland uitwisseling blijft gewoon doorgaan en dit keer moeten de Amerikanen naar Zwolle of all places. Een thuiswedstrijd dus.
Liefs uit Arvada!
Hoite, Haike, Hotse & Hanna
-
16 April 2013 - 07:49
Tjalf:
Hey! Dat is gezellig wakker worden met een update uit de States! Wat fijn dat jullie het zo naar jullie zin hebben en wat een verbazingwekkend land. Mooi verteld Haik. Dikke kus uit Amsterdamned xxx -
16 April 2013 - 08:11
Laura:
Heeeyyyy Lieve allemaal,
Wat leuk om weer zo'n lang verslag van jullie leventje daar te lezen. En wat zien jullie er al lekker gebruind uit. Kan me voorstellen dat je de sneeuw een keer zat bent. Wat een schattige foto van Hanna in haar paasjurk en wat fijn dat Hotse het zo naar de zin heeft op school.
Nou we zullen Hoite het komend weekend wel zien.
Ik bel of mail gauw weer een keertje.
Liefs van ons allemaal
-
16 April 2013 - 09:50
Muis:
Goedemorgen allemaal,
Na de Telegraaf van vanmorgen meteen door naar Detmar in Denver ;)
Wat hebben jullie alweer veel gezien en meegemaakt en wat een wisselvalligheid met dat weer in Amerika.
Wij missen hier alleen de sneeuw, maar zakken ook aankomend weekend weer onder het vriespunt...amazing en dat half April.
Leuke foto`s van de popjes, wat worden we groot.
Henig an en tot de volgende keer. Zoen uit Bathmen. x -
16 April 2013 - 10:38
Tante Ger:
hallo,
wat leuk om dit allemaal te lezen, en wat zien de kindjes er mooi uit. al zo groot.
veel plezier .
ger -
16 April 2013 - 12:11
Lotte:
Erg leuk verhaal weer. Ik vond het ook erg leuk om jullie weer te spreken en te zien zondag. Jullie krijgen de groeten ook van martin.
Kus lotte -
16 April 2013 - 15:09
Ank Kolhoff:
hallo luitjes,
Wat een leuk verhaal! Fijn dat er voor jullie gezin tijd is voor leuke uitstapjes.
In Nederland wachten wij met smart op de zon en hogere temperaturen. Gistermiddag was het 17 gr. dus zijn we meteen naar Langweer gegaan en ligt de valk weer in het water. Nu hopen we op zon en wind!
Groetjes van Krijn en Ank. -
16 April 2013 - 17:10
Klaas:
Leven met extremen. Ieder geval wat weer betreft. Maar dat de kinderen hun draai vinden is voor jullie een geruststelling. Jullie schrijven het zo dat je er in bent, mooi.
Met mij gaat het goed, werk genoeg, zeer gevarieerd ; ik heb het nog steeds naar de zin. Wil je iets anders lezen ga dan naar mijn website: www.klaasvos.nl.
alle goeds, liefs, gezondheid,
Klaas -
16 April 2013 - 22:15
Frank & Joke, Krammer:
We genieten erg van jullie verslagen. Fijn dat jullie goed op dreef zijn. Hoite, je bent meer dan welkom (eten/glaasje) als je in Zwolle bent. Groetjes voor jullie alle 4. -
17 April 2013 - 22:46
Wietske:
Hallo lieve buurtjes!
Wat leuk om jullie zo te volgen. Zo voelen jullie toch gewoon nog heel dichtbij!
Hoite tot snel! Voor de andere 3 h's: dikke kus!
-
21 April 2013 - 14:39
Francien:
Lieve Lieden,
Wat leuk weer een uitgebreid verslag van jullie te lezen. Wat een schattig jurkje heeft Hanna aan. Hebben jullie de oranje spullen wel mee voor de kroningsdag. Wij maken ons op voor 6 dagen Ierland.
Geniet van alles daar en geniet van dat leuke Amerika.
Liefs,
francien -
23 April 2013 - 15:34
Kees Scherer:
Hallo Hoite,
Wel, het familiaire verhaal is voor een andere doelgroep, dus reageer ik als collega maar even vanuit de losse pols.
Heb begrepen dat je heden in Nederland vertoeft, dus zit je dichterbij dan ik dacht terwijl ik dit bericht maak en geniet je hopenlijk ook van het wat frisse mooie voorjaarsweer. De temperatuursverschillen in de VS waren al legendarisch en maak je nu dus zelf mee. Heel apart lijkt me.
Voor het landdschap zou ik ook graag een een VS reis maken. Wie weet komt dat er nog een keer van.
A.s. zaterdag met vrouw en kinderen een weekje naar Lissabon en daarna nog 4 weken werken en dan met pensioen. Laatste werkdag 30 mei. Leuk afscheid in het vooruitzicht!
Ik kan intussen wel naar een hernieuwd 'vrij' bestaan verlangen.
De Ruiter levert 29 mei definitief de data van Marken zodat ik dat nog net kan meemaken en dus mooie afronding van Primair Veilig.
Wens je nog veel plezier en mooie kennisuitwisseling toe en tot later,
Groet,
Kees Scherer
-
23 April 2013 - 17:43
Paul, Gerrie, Sheila & Corrie:
Hallo luitjes,
Hier een berichtje uit Zwolle. Bij ons is het weer ook niet erg goed. Geen sneeuw, af en toe zon met veeeeeeel regen! En super koud voor tijd van het jaar. 22 april wel aardig lekker weer gehad, zonnetje erbij en de terasje zaten bom vol. In januari heeft Gerrie vlam in de pan gehad, keuken erg verbrand. Gelukkig zelfs niks opgelopen. Opzoek naar een nieuwe keuken (en dat in deze crisis). Met Corrie ook alles goed, ze gaat 22 juni op met mevrouw Schakelaar op een cruise naar de Fjorden. Sheila is geselcteerd voor miss oost nederland, en gaat hier zondag naar toe. Ze zegt zelf ik doe mee voor de lol, altijd leuk als ik toch door kom. Ze is er erg nuchter onder. Met Paul is ook alles oke.
Dit was het voor zover. Groetjes van ons allemaal!! -
23 April 2013 - 17:59
Paul, Gerrie, Sheila & Corrie:
sorry er zit een klein type foutje in
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
